Evaluating the Role of Rooftop Solar Panels in Decarbonizing Automotive Manufacturing: A Case Study on Energy Transition Strategies in Assembly Plants.

Abstract

Thailand and Japan have both set ambitious targets to achieve carbon neutrality by 2050. According to the World Economic Forum, the automotive industry contributes over 10% of global carbon dioxide emissions. This study focuses on a Japanese-operated automobile assembly plant located in Prachinburi, Thailand, which has implemented solar rooftop installations in collaboration with joint venture partners. These installations, completed in two phases with a combined capacity of 5 MW, are intended to reduce the plant’s carbon emissions by 10%. The primary objective of this research is to evaluate the actual energy savings achieved from the solar rooftop systems and compare them with the projected targets established during the project's approval stage. The analysis also considers the economic implications of carbon credit acquisition at the plant. Data will be collected from January to December 2024 and used to assess whether the implementation meets both the environmental and financial goals of the organization. Furthermore, the study will examine the economic viability of acquiring carbon credits via direct purchases versus through electricity purchase agreements, the la er being approximately 50% more expensive. The outcomes are expected to offer insights into the cost-effectiveness and environmental benefits of solar energy integra on in automotive manufacturing, while also supporting the company’s carbon reduction strategy and sustainable image.

ปัจจุบันประเทศไทยและประเทศญี่ปุ่นได้ประกาศเป้าหมายสำคัญคือจะเป็นกลางทางคาร์บอน (Carbon Neutrality) ภายในปี ค.ศ.2050 ข้อมูลจาก World economic forum ระบุว่าอุตสาหกรรมยานยนต์มีส่วนทำให้เกิดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากกว่า 10% ของโลก โรงงานประกอบรถยนต์ที่ผู้วิจัยได้ศึกษาในวิทยานิพนธ์นี้ เป็นหนึ่งในผู้ประกอบการในภาคอุตสาหกรรมยานยนต์สัญชาติญี่ปุ่นที่ได้ดำเนินธุรกิจอยู่ในประเทศไทย ซึ่งในปัจจุบันมีการติดตั้งโซลาร์รูฟท็อป (Solar roof top ) ร่วมกับผู้ร่วมลงทุน (Joint venture ) ที่โรงงานประกอบรถยนต์ปราจีนบุรีในเฟส 1 และ เฟส 2 รวม 5 MW และหลังจากติดตั้งแล้วเสร็จโรงงานมีเป้าหมายที่จะลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนให้ได้ 10% ผู้วิจัยจึงมีความสนใจที่จะศึกษาและเฝ้าสังเกต (Monitoring) การบริหารจัดการผลประหยัดที่เกิดขึ้นจริงจากโซลาร์รูฟท็อป เพื่อเปรียบเทียบผลประหยัดที่เกิดขึ้นจริงกับเป้าหมายที่คาดการณ์ไว้ของโซลาร์รูฟท็อปให้ได้ตามเป้าหมายที่องค์กรตั้งไว้ ซึ่งจะนำไปสู่ความคุ้มค่าทางด้านเศรษฐศาสตร์ และภาพลักษณ์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมขององค์กร โดยการวิจัยมีขอบเขตในการศึกษาดังต่อไปนี้ (1) ผลประหยัดที่เกิดขึ้นจริงจากโซลาร์รูฟท็อป ที่โรงงานประกอบรถยนต์ปราจีนบุรีในเฟส 1 และ เฟส 2 รวม 5 MW โดยเก็บรวบรวมข้อมูลตั้งแต่เดือนมกราคม 2567-ธันวาคม 2567 มาเปรียบเทียบกับเป้าหมายที่คาดการณ์ไว้ตอนขออนุมัติโครงการ (2) ศึกษาปริมาณการซื้อคาร์บอนเครดิตที่เกิดขึ้นจริง ที่โรงงานประกอบรถยนต์ปราจีนบุรี โดยเก็บรวบรวมข้อมูลตั้งแต่เดือนมกราคม 2567 - ธันวาคม 2567 โดยเปรียบเทียบด้วยวิธีทางเศรษฐศาสตร์ (3) เปรียบเทียบการได้มาซึ่งคาร์บอนเครดิตระหว่างการซื้อกับการได้มาจากสิทธิ์สัญญาแบบซื้อขายไฟฟ้าที่แพงขึ้น 50% โดยทำการเปรียบเทียบด้วยวิธีทางเศรษฐศาสตร์ ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับจากการศึกษาวิจัยในครั้งนี้ได้แก่ (1) ทราบถึงการนำไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์หรือโซล่าเซลล์ (Solar Cell) โดยการติดตั้งโซลาร์รูฟท็อป (Solar roof top ) ร่วมกับผู้ร่วมลงทุน (Joint venture ) มาใช้ในกระบวนการผลิต เพื่อการลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนของโรงงานประกอบรถยนต์ปราจีนบุรีได้ (2) ทราบถึงผลปะหยัดที่เกิดขึ้นจริงของโซลาร์รูฟท็อปของโรงงานประกอบรถยนต์ปราจีนบุรี ได้มากกว่าหรือเท่ากับเป้าหมายที่คาดการณ์ไว้ (3) สามารถเปรียบเทียบการนำผลประหยัดจากโซลาร์รูฟท็อปของโรงงานประกอบรถยนต์ปราจีนบุรี ไปซื้อคาร์บอนเครดิต เมื่อเปรียบเทียบด้านเศรษฐศาสตร์แล้วองค์กรมีผลกำไร และยังบรรลุเป้าหมายในการลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนขององค์กรได้